Door ons Europese avontuur naar het Noorse Bergen werden we eerder dit seizoen vrijgeloot voor de eerste ronde van de KNVB Beker. Daarom begint ons bekeravontuur pas in de tweede ronde. We reizen af naar Rotterdam, waar Sparta de tegenstander zal zijn. Eerder dit seizoen waren we met 1-2 te sterk op Het Kasteel en dat geeft ons moed richting deze woensdagavondwedstrijd.
Ondanks ons goede gedrag in september, moeten we toch weer per buscombi naar Rotterdam. Het uitvak is volledig uitverkocht en in de Havenstad zien we dat de gemiddelde leeftijd opvallend laag ligt. Dat zegt niets, want deze jonge gasten kunnen natuurlijk erg fanatiek zijn. Dat blijkt even later bij het betreden van het uitvak; vanaf de eerste minuut wordt er geluid gemaakt door het vooral in het zwart geklede vak.
Wat ook opvalt; veel supporters zijn al aardig in de olie als de wedstrijd begint. Wedstrijden op werkdagen waarbij er op tijd vertrokken moet worden, hebben vaak als gevolg dat er weinig wordt gegeten én veel wordt gedronken. Niet de beste combinatie en het zorgt helaas af en toe voor onnodige discussies op het vak. Gelukkig is het grootste deel van de groep ‘gewoon’ gekomen om de ploeg van Simonis aan te moedigen; het welbekende repertoire komt luidkeels voorbij, aangevuld met nieuwe nummers als ‘Als een kleine jongen’. Als Kowet na een halfuur op voorsprong door Jakob Breum wordt de sfeer alleen maar beter.
Al snel komen de berichten op internet voorbij; dit keer mogen we blijkbaar niet zeuren, want we zijn gematst bij de ingooi voorafgaand aan het doelpunt. Het zit sommige supporters van andere clubs hoog dat we na FC Utrecht-uit ons gelijk hebben gekregen. Gelukkig trekt scheidsrechter Joey Kooij even later alles weer ‘goed’ door ons geen strafschop te geven, terwijl er overduidelijk hands wordt gemaakt. Kan iedereen weer rustig slapen.
Dat slapen zit er voor ons nog lang niet in, want na 75 minuten wordt het 1-1 en na 120 minuten is er nog altijd geen winnaar. Kowet krijgt de kansen wel, maar moet ook vaak achteruit lopen door een sterk Sparta. We mogen dus niet echt klagen dat het uitdraait op strafschoppen. Aan onze kant van het stadion zien we hoe de penalty’s er feilloos invliegen aan beide kanten. De laatste wordt door Spartaan Oufkir gemist en het uitvak ontploft; na ruim 2 uur voetballen en tien strafschoppen is Kowet toch door naar de volgende ronde.
We stappen met een voldaan gevoel de bus in voor de lange terugreis. We blikken nog even terug; wederom is er niets noemenswaardigs gebeurd. Zullen we dan de volgende keer met een autocombi richting Sparta-uit mogen? Helaas biedt goed gedrag nooit garanties, zo blijkt uit het feit dat er voor Ajax-uit tegen alle beloftes in wederom is gekozen voor een buscombi…
Pas rond half 2 stappen we uit bij De Adelaarshorst. We kunnen ons opmaken voor de laatste wedstrijd van het jaar. Zaterdag spelen we om 16:30 uur thuis tegen NAC Breda. Tot dan!
