Zondag 11 mei. Voor veel mensen is het dan Moederdag, maar voor ons is het ook de dag van de IJsselderby. Het derbyweekend begint al met de laatste training op zaterdagochtend. We nemen, net als voor de bekerfinale, plaats op de Leo Halle Tribune en verwelkomen de spelers met veel vuurwerk. Het aantal aanwezige supporters valt tegen. Dat de wedstrijd kapot is gemaakt door regels én het feit dat het nergens meer om gaat – behalve de eer – helpt waarschijnlijk niet mee.
Het uitvak is uiteraard wél gewoon uitverkocht. We reizen met een verplichte buscombi af naar die andere stad aan de IJssel. De regels zijn weer ouderwets streng: geen eten of drinken mee in de bus, zelfs geen flesje water. Het is deze zondag meer dan 20 graden, maar dat interesseert de lokale driehoek geen moer. Er mag niet gedronken worden.
In het uitvak wordt gelukkig wél drinken geserveerd. Zonder alcohol uiteraard, maar wij zijn met deze temperaturen en na een bloedhete busrit al blij met een colaatje. Helaas gaat het vandaag op Zwols tempo. Voor een cola en een broodje – ‘dat wordt dan 10 euro alsjeblieft’ – staan we gewoon twintig minuten in de rij. En dat terwijl alleen het eerste cluster nog maar binnen is…
Over tot de orde van de dag. We zijn hier om Kowet te supporten en dat begint al voor de aftrap. Op iedere stoel ligt een rode of gele vlag klaar. Ook zijn de grote zwaaivlaggen zichtbaar in het uitvak. Bij opkomst van de elftallen worden verschillende rookpotten ontstoken; onze hoek van het stadion vult zich met rood-gele rook. Wij zijn er klaar voor!
De sfeer zit er aan het begin van de wedstrijd goed in. Als al snel blijkt dat het op het veld flink tegenvalt, zakt ook de sfeer langzaam weg. De uitwedstrijd tegen PEC valt toch ieder jaar weer tegen – op alle fronten. Bij vlagen komt het uitvak tot leven en worden één of twee nummers luidkeels meegezongen, maar lang houdt het niet stand. Dat het veldspel belabberd is, heeft geen positieve invloed op de sfeer. De keren dat er wél massaal gezongen wordt, klappen veel supporters enthousiast mee. Het creëert een lekker sfeertje. Een positieve ontwikkeling die we – met name sinds NAC-uit – steeds vaker zien bij uitwedstrijden!
Aan de andere kant van het veld zijn de ultra’s druk met verschillende tekstdoekjes. Er worden sneertjes uitgedeeld en ook de blauwe rookbommen van vorig seizoen worden nog even aangestipt. Leuk, die doekjes, maar verder laten de Zwolse ultra’s vandaag niet veel zien.
Zoals al eerder gezegd: op het veld is het belabberd. Toch komen we na rust op voorsprong via een kopbal van Evert Linthorst. Even loopt het weer zoals we van Kowet gewend zijn, maar dat duurt niet lang. Een kwartier later maakt de thuisploeg gelijk. Het eindigt in een 1-1 gelijkspel. Weer wint Kowet niet van PEC. Weer wordt duidelijk dat de IJsselderby in Zwolle geen zak aan is. Snel de bus in – waar we verblijd worden met een flesje water – en terug naar Deventer. Woensdag spelen we de laatste thuiswedstrijd van het seizoen. Om 20.00 uur wordt er afgetrapt tegen SC Heerenveen. Tot dan!
